| HÜZÜN MEVSIMI Gece;
Bir tabut gibi çöker omuzlarima
Bir ölünün iç çekmesi olur rüzgar
Hüzünle düsünürüm uzaktaki bir evi
Yildizlar sayilmaz;hasret uzakta
Hasreti bir ben bilirim
Bir de gecenin gözlerindeki baykus
Baykus kötü kus,baykus çirkin kus
Onu hüznümle güzellestiririm
Hüznümle süsler,bir damin üstüne
oturturum
Sizi hiç bu kadar yakindan görmedimdi
Yildizlar sayilmaz..
Hasret;uzakta abimin aciyla yontulu yüzü
Yasli bir güvercin gibi düser
avuçlarima
Dagilir ses olur acisi
Ezberledigim bir ögüdü yineler bana
Çocugum üsütme yüregini,
Simdi hüzün mevsimidir;
Bütün siirleri gezen...
|
